28 гвардияшы-панфиловшылар атындағы саябақтағы Мәңгілік алауға гүл шоқтарын қою

2025 жылдың 22 сәуірінде, Ұлы Жеңістің 80 жылдығы қарсаңында, Кеңес Одағы Батырларының есімдерін иеленген мектептер Халықаралық слётінің қатысушылары мағынаға, тарихқа және ұрпақтар жадына толы ұмытылмас күн өткізді.

Таңертең 28 гвардияшы-панфиловшылар атындағы саябақтағы Мәңгілік алау басында басталды. Слётке қатысушылар гүл шоқтарын қойып, бір минут үнсіздікпен қаза тапқандарды еске алып, Жад вахтасын өткізді. Олардың көзқарасында — құрмет, қимылдарында — алғыс, үнсіздіктерінде — өз халқының ерлігіне деген терең қатыстылық сезімі байқалды. Бұл жай ғана салтанатты рәсім емес — ұрпақтар арасындағы үнсіз диалог болды, онда әр буын бір-бірін ондаған жылдар бойы жүрек арқылы естіді.

Сондай-ақ қатысушылар ашық аспан астындағы әскери техника мұражайына барып, тарихты тек кітаптан емес, уақыт пен шайқас іздері қалған шынайы жауынгерлік техникалар арқылы таныды. Танктер мен зеңбіректердің, бронды машиналардың жанында тұрып, олар сол бір қатал жылдардың тынысын сезгендей болды — Жеңістің құнын тек ақылмен емес, жүрекпен түйсінді.

Бұл күн өмірлік сабаққа айналды.
Ұрпақтар арқылы ұласқан патриотизм — бұл ұран емес, жүректен жүрекке жеткен тірі естелік.

22 апреля 2025 года, в преддверии 80-летия Великой Победы, участники Международного слёта школ, носящих имена Героев Советского Союза, провели незабываемый день, наполненный глубоким смыслом, историей и живой памятью поколений.

Утро началось у Вечного огня в Парке имени 28 гвардейцев-панфиловцев, где участники слета возложили цветы, почтили павших минутой молчания и несли вахту памяти. В их взглядах — уважение, в жестах — благодарность, в молчании — глубокое чувство сопричастности к подвигу своего народа. Это была не просто церемония — это был диалог сердец, где каждое поколение слышало друг друга сквозь десятилетия.

Был посещен музей боевой техники под открытым небом, где военная история предстала не в книгах, а в реальных машинах, хранящих следы времени и боёв. Стоя рядом с танками, артиллерийскими орудиями и бронемашинами, участники слёта словно ощутили дыхание тех суровых лет — и поняли цену Победы не по учебнику, а сердцем.